پارک جنگلی مره خونی سردورد

در خصوص معنی و وجه تسمیه مره‌خونی، آنچه مسلم است وجود تغییرات آوایی در نام آن است که در گذر زمان و به مرور صورت گرفته است. به احتمال زیاد نام اولیه و اصلی آن در گذشته‌های دور «مارخانی» و یا «ماره خانی» بوده است. صاحب کتاب «روضه اطهار» -ملا محمد حشری تبریزی– نیز در قرن یازدهم هجری از آن «ماره خونی» نام برده است. طابق آنچه در فرهنگ لغات از آن جمله فرهنگ «انندراج» و «برهان قاطع» آمده است «ماره» و «مار» مخفف کلمه مادر بوده و «خوانی» نیز در معنای چشمه و آب حوض و نیز چاه آمده است. مطابق این تعاریف، ماره‌خوانی یا مارخوانی به معنای چشمه مادر و یا مادر چشمه‌ها می‌باشد که منشا گرفته از «آنا هیتا» -خدای آب- و مکتب میتراایسم و آیین مهر پرستی و مهر دینی است، و همانگونه که گفته شد به مرور زمان تغییرات آوایی روی آن صورت گرفته و امروزه به شکل «مره خونی» مورد استعمال قرار می‌گیرد. شاید از علل جایگاه این قنات و استخر به عنوان چشمه مادر، به سبب بزرگی و میزان آب دهی آن در قیاس با چشمه‌های اطراف (کند چشمه سی و بالا گول) بوده باشد. علل دیگر وجود «نارین قلعه» به عنوان قلعه حفاظتی تارماکیس –تبریز کنونی– در جوار آن باشد که به آن اهمیت بیشتری بخشیده و آن را حیاتی‌تر از بقیه قنات‌ها کرده بوده است. با این احتمال اطلاق چشمه مادر به این قنات، چندان هم دور از ذهن به نظر نمی‌رسد.