کاروانسرای گویجه بل

 کاروانسرای گویجه بل

این بنا در ۲۳ کیلومتری جاده اهر – تبریز در ورودی روستای گوی درق بنا گردیده و از نوع کاروانسراهای کوهستانی، بدون حیاط مرکزی است. پلان آن مستطیل شکل بوده و در گوشه های بنا با برجک هایی تقویت شده و هشتی ورودی از طرف غرب به داخل سالن با پنج گنبد عرقچین باز می شود و سالن های طرفین کالدور میانه از هر طرف پنج سالن (در مجموع ۱۰سالن) از کالدور مرکزی منشعب شده است.

دیوارها در داخل و خارج با سنگ مالون بنا شده و سقف ها آجری است. احداث بنا با توجه به شواهد و قرائن می تواند متعلق به دوره صفویه باشد. از خصوصیات این بنا که بعنوان کاروانسرای کوهستانی استفاده می شده، بسته بودن بنا برای زمستان های سخت و پربرف بوده است.

کاروانسرای گویجه بل تمام عناصر یک کاروانسرای شاخص ایرانی را دارد. سردر ورودی، شترخان(محل نگهداری شترها) و محل استقرار مسافران بخشی از عناصر اصلی این کاروانسرا را تشکیل می دهد. برخلاف کاروانسراهای تیپ فلات داخلی که عناصر به دور میان سرایی ساخته می شدند، این بنا از معماری بومی سرزمین آذربایجان پیروی کرده است.

این بنا در جاده تبریز – اهر از نوع کاروانسراهای کوهستانی، بدون حیاط مرکزی است.

پلان آن مستطیل شکل بوده و در گوشه های بنا با برجک هایی تقویت شده است.

هشتی ورودی از طرف غرب به داخل سالن با پنج گنبد عرقچین باز می شود و سالن های طرفین کالدور میانه از هر طرف پنج سالن (در مجموع ۱۰سالن) از کالدور مرکزی منشعب شده است.

دیوارها در داخل و خارج با سنگ مالون بنا شده و سقف ها آجری است.

سقف راهرو مرکزی با گنبدهای عرقچین و سقف سالن های شمالی و جنوبی طاق آهنگ است.

احداث بنا با توجه به شواهد و قرائن می تواند متعلق به دوره صفویه باشد.

از خصوصیات این بنا که بعنوان کاروانسرای کوهستانی استفاده می شده است، بسته بودن بنا برای زمستان های سخت و پربرف بوده است.

گویجه بل تمام عناصر یک کاروانسرای شاخص ایرانی را دارد.

سردر ورودی، شترخان(محل نگهداری شترها) و محل استقرار مسافران بخشی از عناصر اصلی این کاروانسرا را تشکیل می دهد.

برخلاف کاروانسراهای تیپ فلات داخلی که عناصر به دور میان سرایی ساخته می شدند، این بنا از معماری بومی سرزمین آذربایجان پیروی کرده است.

http://tabriz.irib.ir

http://adineh-ahar.lailatolgadr.ir